Al op mijn negende wist ik dat ik graag voor de klas wilde staan. En dat is nooit veranderd. Als leerkracht middelbaar onderwijs stond ik enkele jaren voor de klas en ging daarna aan de slag als zelfstandige, waarbij ik vooral individuele bijles Frans en Engels gaf.
Naast het bijbrengen van kennis, vind ik het begeleiden van jongeren in hun groei naar volwassenheid minstens even belangrijk. Dat is waar ik ook als coach blij van word: het begeleiden van volwassenen naar het leven dat hen gelukkig maakt.
Naast het bijbrengen van kennis, vind ik het begeleiden van jongeren in hun groei naar volwassenheid minstens even belangrijk. Dat is waar ik ook als coach blij van word: het begeleiden van volwassenen naar het leven dat hen gelukkig maakt.
Toch heb ik in mijn leven de nodige tegenslagen gekend. Nadat ik zelf wegging van mijn ex, ging het een tijd lang niet goed met mij. En dat terwijl mijn ex van alles realiseerde in zijn leven. Toen viel bij mij het kwartje. Hoeveel pijn ik op dat moment ook had, ik moest er zelf iets aan doen om een beter leven te krijgen. Hiervoor was ik tenslotte zelf weggegaan. Ik besefte plots dat ik mijn eigen keuzes kon en mocht maken. Hulp van goede vrienden, mijn geloof, wandelen in de natuur en dagboekschrijven hielpen me er uiteindelijk bovenop.
Ook toen mijn vader in 2008 vrij onverwacht stierf, besloot ik van meet af aan dat dit niet de aanleiding mocht zijn om me af te sluiten van de buitenwereld. Ik gunde mezelf de tijd om te rouwen, maar moest wel verder met mijn leven.
In 2015 kreeg ik fysieke klachten. Opnieuw kwamen een aantal zaken aan het licht die mij de spreekwoordelijke ‘goed gevulde rugzak in het leven’ hebben bezorgd. Ik gaf te veel, was alleen maar aan het zorgen voor anderen. Het feit dat ik hoogsensitief ben, heeft daar veel mee te maken. Toch besefte ik dat ik meer aan mezelf moest denken, dat ook ik recht heb op een eigen leven, om te leven op mijn voorwaarden ipv op de voorwaarden van een ander.
Zelf stappen zetten om de problemen op te lossen, dat is de rode draad doorheen alles wat ik meemaakte. Ik ging kijken naar datgene waar ik zelf achter stond. Ging mijn eigen normen en waarden voorop stellen. De opleiding tot wandelcoach heeft me hierover enorm veel inzichten bijgebracht, net als opleidingen en zelfstudie rond reflectief schrijven.
Dingen spontaan gaan doen, mijn intuïtie volgen en uit mijn comfortzone komen hebben me al veel opgeleverd op weg naar verandering. Mensen bewust maken van hun eigen mogelijkheden, hen leren om weer naar hun gevoel en intuïtie te luisteren, de cirkel van hun eigen denken doorbreken om meerdere keuzemogelijkheden en vooral hun eigen weg te ontdekken... dat vind ik belangrijk. Het feit dat ik hoogsensitief ben, zorgt ervoor dat ik anderen heel goed aanvoel, ook in het beluisteren van wat in communicatie niet gezegd wordt.
Het geloof is onlosmakelijk verbonden met mijn leven. Ik put er heel veel kracht uit en het heeft me gebracht waar ik nu sta. Daarom werk ik vanuit christelijke levensbeschouwing. Uiteraard hoef jij als hulpzoekende dit christelijk geloof niet te delen.
Wie ben ik nog meer?
Moeder van twee kinderen (ondertussen allebei twintigers).
In de zomer loop ik thuis altijd op blote voeten. Maar ook tijdens de rest van het jaar gaan de schoenen uit als ik thuis ben, en loop ik gewoon op mijn kousen rond.
Wandelen doe ik het liefst in de lente en de herfst, omdat het dan koeler is buiten.
Ik hou van de geur van hout en zie meubels liefst in hun natuurlijke houtkleur.
Sinds ik Engels studeerde aan de leraren opleiding drink ik geen koffie meer. Geef mij maar een lekkere ‘gewone Engelse’ zwarte thee. Met melk. Zonder suiker.
Humoristische films hebben mijn voorkeur. Zo houd ik van de films van Louis de Funès, maar ook van Sister Act, Nanny McPhee en Johnny English. En Toon Hermans is voor mij hét voorbeeld van humor met een diepere boodschap.
Moeder van twee kinderen (ondertussen allebei twintigers).
In de zomer loop ik thuis altijd op blote voeten. Maar ook tijdens de rest van het jaar gaan de schoenen uit als ik thuis ben, en loop ik gewoon op mijn kousen rond.
Wandelen doe ik het liefst in de lente en de herfst, omdat het dan koeler is buiten.
Ik hou van de geur van hout en zie meubels liefst in hun natuurlijke houtkleur.
Sinds ik Engels studeerde aan de leraren opleiding drink ik geen koffie meer. Geef mij maar een lekkere ‘gewone Engelse’ zwarte thee. Met melk. Zonder suiker.
Humoristische films hebben mijn voorkeur. Zo houd ik van de films van Louis de Funès, maar ook van Sister Act, Nanny McPhee en Johnny English. En Toon Hermans is voor mij hét voorbeeld van humor met een diepere boodschap.