Wandelend op zoek naar inspiratie voor dagboekschrijven

Ik ga wel vaker naar de Ardennen om er een paar dagen tot rust te komen en te herbronnen. Noem het een stilte retraite, maar dan in mijn eentje. Wandelen en in een dagboek schrijven zijn ondertussen vaste activiteiten geworden tijdens mijn verblijf. 

​Vooraf of tijdens het wandelen doe ik vaak inspiratie op voor een schrijfopdracht, die ik dan uitprobeer. Zo had ik ooit een mooie opdracht gelezen over het tellen van je stappen en foto’s nemen. Tijdens mijn wandeling stopte ik om de 100 stappen om een foto te maken van wat me daar, op die plek, opviel. Op die manier verzamelde ik een tiental foto’s. 

​Achteraf ging ik alle foto’s terug kijken. Ik stelde me daarbij de vraag: wat valt me op in die foto’s? Zit er een thema in? Wat leer ik uit datgene wat ik gefotografeerd heb? Het gaf me dus meteen inspiratie om er een schrijfopdracht aan te koppelen voor mezelf. 

​Je kan deze opdracht ook dichter bij huis uitvoeren. Is er bij jou in de buurt een natuurgebied? Daar kan je eens op een vrije middag naartoe om te wandelen, liefst alleen. Tijdens de wandeling maak om de 100 stappen een foto van wat je op die plek opvalt. Dat kan iets kleins dicht bij jou zijn, maar ook een vergezicht. 

​Bekijk na deze wandeling je foto’s (ter plaatse in het natuurgebied of meteen als je thuis bent). Wat valt jou op? Wat zie je op de foto’s? Is er één foto die er uit springt. Of een bepaald detail. Zit er een thema in? Hebben de foto’s iets te maken met iets dat op dit moment in jouw leven speelt? Wat leer jij uit je foto’s? Schrijf hierover een pagina vol in je dagboek.

​En eigenlijk hoef je zelfs niet eens de deur uit om inspiratie op te doen in de natuur. Als je een tuin hebt, kan je ook daarin even rond wandelen. Ik deed het zelf vanmiddag nog. Het was aan het sneeuwen en toen trok ik, gewapend met mijn fototoestel, de tuin in om mooie plaatjes te schieten. 

Ik nam foto’s van wat me op dat moment opviel. Besneeuwde tuinstoelen, sneeuwkristallen op de haag, de twee duiven die dagelijks de portie graantjes, die ik voor de vogels uitstrooi, komen oppikken, de vroege krokussen die ondanks sneeuw en vrieskou dapper hun gele bloemenpracht laten zien... ​

​Eenmaal binnen kan je eerst enkele regels schrijven over jouw ervaring. Hoe was het voor je om tien minuten of een kwartier in je tuin door te brengen? Bekijk daarna de foto’s die je eventueel nam. Bekijk ze rustig en meer in detail. Valt jou iets op? Schrijf hierover bijvoorbeeld 15 of 20 regels.

​Je kan het leuke ook aan het nuttige koppelen. Als je niet echt tijd hebt om te wandelen, ga dan bijvoorbeeld eens te voet of met de fiets naar de slager of de bakker bij jou in de buurt. Tijdens zo’n wandeling gaf ik mezelf een tijd geleden eens een de opdracht op op alles te letten in een bepaalde kleur die ik onderweg tegen kwam. Ik had op dat moment voor mezelf geel uitgekozen. Toen ging ik onderweg op alles letten dat geel was. En gek genoeg zag ik dan heel wat gele dingen. Zaken waar ik anders nooit op let, en dat in de buurt die ik toch vrij goed ken omdat ik hier al tientallen jaren woon. 

​Thuisgekomen schreef ik meteen over mijn ervaring en ik maakte een lijstje van alle gele dingen die ik onderweg had gezien (tenminste, deze die ik me nog herinnerde, want geloof me, ik had een waslijst aan gele dingen opgemerkt onderweg). Zo kort kan een schrijfopdracht dus zijn. 

​Heb jij ooit al geschreven in je dagboek naar aanleiding van een wandeling in de natuur? Deel hieronder jouw ervaringen. Zo inspireren we elkaar met nog meer schrijftips.